U četvrtak 22. februara 2024. godine, u NB „Radosav Ljmović“, predavanje pod nazivom „Rad Nikole Tesle 1890‒1900.“, pred veoma zainteresovanom publikom, održao je istoričar i istraživač Vladimir Karadžić.   Karadžić je pojasnio koliki veliki značaj za razvoj svjetske nauke ima posljednja, veličanstvena, dekada 19. vijeka. Kako je već kraj 80-ih godina 19. vijeka označio početak tzv. Rata struja, tako je čitavo finale 19. vijeka ostalo u znaku tog naučnog „rata“. „Nakon Teslinog predavanja iz 1888. godine godine na temu prenosa električne energije, transformatora i rada indukcionih motora“, pojasnio je Karadžić, „važno je bilo da se pronađe zajednička crta iz Teslinih predavanja iz 1891, 1892, 1893. i 1898. godine“. Drugim riječima, trebalo je napraviti osvrt na „prirodu elektriciteta, etra, elektrostatike, elektrodinamike i elektromagnetizma na osnovu Teslinog pogleda na atom iz 1891.“ Karadžić je istakao da je „kroz predavanja u periodu 1891‒1893. Tesla dao odgovor na prirodu materije u kosmosu, etra kao tečnog i elastičnog medijuma, vazduha kao gasovitog a zemlje kao vazdušnog kondenzatora. Tesla je na tim predavanjima vršio i bežični prenos energija, tako što je vršio poremećaje u etru brzim naizmjeničnim promjenama elektrostatičkog polja, čime je natjerao molekule vazduha da zasvijetle i vrše elketrofikaciju atoma i molekula vazduha. Dalje je kroz izložbu u Čikagu 1893. godine, teleautomatiku 1896, autorstvo na problematici rendgenskih zraka 1896‒1898. kroz stručne članke i hidrocentrale na Nijagari, rad Nikole Tesle je još uznapredovao, a polifozni sistem pobijedio u potpunosti.  „Krunu rada ove decenije“, kako je ocijenio Karadžić, „na temu bežičnog prenosa Tesla je obilježio člankom o eksperimentima naizmjenične struje visokog napona i visoke frekvencije u laboratoriji u Hjustonu marta 1899, i radom u novoj laboratoriji na 2000 mnv u Kolorado Springsu od maja 1899. do januara 1900.“