Sinoć je, u organizaciji Narodne biblioteke „Radosav Ljumović” u Podgoričkoj knjižari u Ulici slobode, organizovana književna tribina u čast argentinskih književnika Alberta Mangela i Horhea Luisa Borhesa. O temi „Mythos, hronos i topos” govorili su profesori književnosti Stefan Sinanović, Maja Simović i Milorad Durutović.

Podsjećanjem na određene biografske elemente Stefan Sinanović je istakao značaj lektire i nasljeđa u Borhesovom životu. Istovremeno se osvrnuo i na značaj čitanja ne samo u kontekstu Borhesove proze nego i u smislu pozicije čitalaca u savremenoj književnosti: „Borhes je govorio kako je čitanje čin čistiji i duhovniji od pisanja, jer je lišen svake sujete, jer dolazi naknadno” – kazao je Sinanović uz konciznu analizu nekoliko Borhesovih parabola. Govoreći o pojedinostima iz Borhesovog opusa, Maja Simović je – na tragu Kišove teze da se pripovjedačka umjetnost dijeli na vrijeme prije i nakon Borhesa – a na primjeru pripovijetke „Alef”, minuciozno i analitično pronikla u određene aspekte složene poetike argentinskog pisca. Ona se takođe osvrnula na odnos Borhesa i čitalaca, i njegov manir da, prije Jausa i teorije recepcije, računa na publiku i angažman recipijenta pri čitalačkom iskustvu. Milorad Durutović je, govoreći o Mangelu, istakao da ovaj zauzima specifičnu poziciju u bogatom borhesovskom nasljeđu počevši od mladalačkog iskustva i prvih susreta sa Borhesom kome je bio lični čitalac. Ovi susreti su se odrazili i na Mangelovu poetiku što se prokazalo i u njegovoj literaturi – naročito u slavnim naslovima „Biblioteka noću” ili „Istorija čitanja”. Te knjige nisu samo prigodan omaž literarnom ocu Alberta Mangela već i teorijska razrada Borhesovih poetičkih načela, kazao je Durutović.Zainteresovana publika je na kraju predavanja postavljala pitanja učesnicima programa čime su se otvorile još neke inspirativne perspektive u odnosu na Borhesa i Mangela.