Na današnji dan 1902. godine rođen je Radosav Ljumović! Borac, revolucionar i pjesnik čije ime nosi naša Biblioteka!

Tim povodom, pripremili smo kratak recital nekoliko Ljumovićevih pjesama, upriličili digitalnu izložbu o njegovom životu i radu. Osim toga, u sklopu obilježavanja ovog jubileja, Biblioteka će donirati određeni broj knjiga područnim školama u Podgorici.

KO JE BIO RADOSAV LJUMOVIĆ?

Rođen je 24. avgusta 1902. godine u Piperima. Osnovnu školu završio je u Piperskoj ćeliji, a gimnaziju je učio u Podgorici. Već tokom srednjoškolskih dana, pokazao je buntovnički duh. U Prvom svjetskom ratu, prekinuo je telefonske žice, nakon čega je uhapšen i oslobođen jer je bio petnaestogodišnjak. Iz podgoričke gimnazije izbačen je zbog organizovanja učeničkog štrajka. Gimnaziju završava u Peći.

U Peći, 1923. godine stupa u Savez komunističke omladine. Već tada afirmisao se kao mlad pjesnik objavljujući pjesme u omladinskom listu „Venac“. U Beogradu je studirao pravo i apsolvirao 1927. godine, radio kao službenik pošte, administrativni službenik „Politike“, saradnik „Pravde“ i „Ošišanog ježa“. U tom periodu odvija se kako njegov revolucionarni, tako i pjesnički rad. Njegova književnost okarakterisana je kao angažovana, sa socijalnom tematikom, a pjesme su se isticale revolucionarnošću. Smatra se i jednim od začetnika socijalne poezije u Crnoj Gori. Za života je objavio jednu zbirku pjesama, “Sutonski odblesci”, koja je privukla veliku pažnju čitalaca i kritike. Radosav Ljumović bavio se i književnom kritikom – njegovi polemički radovi objavljeni su u “Slobodnoj misli” i “Zeti”. Govorio je francuski jezik, prevodio sa bugarskog i ruskog jezika. Zbog svoje komunističke aktivnosti osuđivan je i poslat na robiju u Sremsku Mitrovicu, zatim i u Jusovaču u Podgorici.

Radosav Ljumović stvarao je i živio svoje ideale – pobjeda revolucije. U Španski rat odlazi 1937. godine i pridružuje se bataljonu “Đuro Đaković”. Poginuo je na Aragonskom frontu kod Morelje, 4. aprila 1938. godine.